Terapi sürecinde mümkün olduğunca açık olmanız gerekir. Bir şeyi terapistinizden saklamak, doktora gidip bazı semptomları gizlemek gibidir. Böyle bir durumda doğru teşhis ve uygun bir iyileşme yolu bulmak zorlaşır.
Açıklık, yalnızca yaşam öykünüzü paylaşmakla sınırlı değildir. Terapistinize dair hissettiğiniz olumsuz duygular bile bu sürecin bir parçasıdır. İlk seanslarda rahatsızlık, öfke ya da uzaklık hissediyorsanız, bunları da ifade etmek önemlidir. Gerçek bir terapötik ilişki, tıpkı gerçek insan ilişkileri gibi hem olumlu hem zorlayıcı duyguları barındırır.
Terapi, yalnızca güçlü yanlarınızla değil; karanlık taraflarınızla da tanıştığınız bir alandır. Bu taraflara dürüstçe yaklaşmak, iyileşmenin en temel adımıdır.